Ria

Ria. Een meisje van dertien. Haar vader is schoenmaker. Haar moeder draagt een hoed. Het is oorlog.

“Op school begon het schieten weer en toen zeiden de nonnen: “Je gaat naar de kelder óf naar huis.” En ik weet nog zó goed dat ik met mijn vriendin op handen en voeten langs de huizen kroop, terwijl overal om ons heen geschoten werd. Maar we waren helemaal niet bang, ben je gek. Dat was allemaal heel gewoon. Alles was gewoon.”

Alles was gewoon

Het mag dan oorlog zijn, het leven gaat door. Ria vertelt er prachtige verhalen over. Over de heilige sigaar op het dressoirkastje. Over de dubbele bodem in de kinderwagen. Over die jonge soldaat, hartverscheurend huilend middenin de woonkamer -maar niemand verstond Engels. Over de reis naar Den Haag en de gevolgen daarvan. Ria is nu 83. Ze is mijn moeder.

Alles Was Gewoon zijn Ria’s verhalen en muziek. Een persoonlijk verhaal over verbinding, lot en onontkoombaar toeval. Maar dan heel gewoon. Een intieme vertelling met grote impact.

41057jpgDe ravage in Waalwijk die door de ontploffing van een V1 werd aangericht. Bron: Salha